Küratörler: Prof.Dr. Veli SEVIN, Arkolog; Prof.Dr. Necla SEVIN, Sanat Tarihcisi
İnşaat Mühendisi: Bülent Binici Statik Design
Peyzaj Tasarım: Praxis Landscape
Elektrik Mühendisi: İÖ Engineering and Consulting
Makine Mühendisi: Yıldırım Engineering
Aydınlatma Tasarım: TEPTA
Jeoteknik Sondaj ve Raporlama: Aydıner Engineering
Çinimaçin Müzesi bölgenin topoğrafyası, tarihi ve kentsel dokusundan doğan tasarım anlayışıyla kente yeni bir kültürel odak noktası ve kamusal alan kazandırmayı amaçlıyor. Yapı, kent ile Bayburt Kalesi’ ni birbirine bağlarken Çinimaçin Kalesi ve Bayburt tarihi konusunda yerel halk ve ziyaretçilerde bilinç oluşturmayı hedefliyor.
Yapı Bayburt’u Karadeniz’den ayıran sıradağların eteğindeki bir arazide bulunuyor. Kuzeyde ve güneyde dağlarla çevrili, geniş bir vadi olan kentin bu yapısından dolayı karakteristik özelliklerinden biri haline gelmiş olan topoğrafyası, geçmişten beri yerleşimin karakterini belirleyen bir unsur olmuş. Kent dokusunu şeklillendiren, Bayburt’a bakan yüksek bir tepede konumlandırılmış Bayburt Kalesi aynı zamanda çinileri dolayısyla Çinimaçin Kalesi olarak anılıyor.
Müzenin her hacmi, kendi içinde bir dizi dikey betonarme perde duvarla taşınıyor. Bu taşıyıcılar yapıyı zeminden kopartarak coğrafi sürekliliğini sağlarken yapının içinde ise galeri mekanları ve diğer ardışık mekanları türetiyor sergileme alanında ise sergileme elemanlarına dönüşüyorlar.
Duvar sadece mekan kapsayan değil kale yapılarında ki gibi nişleri ve oyukları ile mekan da olabilen bir mimar eleman olarak değerlendirilmiştir. İç mekanda oturma elemanı, aydınlatma nişi, panoramik seyir pencereleri, sergileme elemanları boşluğu olarak da kullanılan boşluklar cephede okunaklı bırakılmıştır. İçerideki fonksiyonlara göre farklı şekillerde kurgulanan bu açıklıklar, farklı insan tiplerine göre belirlenmiş yüksekliklere sahip (kadın, erkek, çocuk), şehre panoramik görüntüler veren ince, derin gözlem yarıkları Kale Duvarlarının düşey arketipinden ayrışma amacıyla yatay karakterde tasarlanmıştır.
Yapının yerel Bayburt taşından oluşan cephesi halihazırda devam eden taş işçiliğini korumayı ve taşımacılıkta harcanacak karbon ayak izini azalatmayı amaçlamıştır. Müzenin genel aydınlatması ise galeri mekanlarında çatı ışıklıkları ile sağlanıyor.
