Yapı, 2016

Yüzeylerle yaratılan dinamik perspektifler ve mimari gramerle, kullanıcı algısının yapıya girildiği andan başlayarak dönüştürülmesi ana unsurlardan biri olmuş.

Bilgi Üniversitesi Kozyatağı Kampusu, İşletme Yönetimi Yüksek Lisans programı çerçevesinde yaşama geçirilen, eğitimin hem sınıflarda, hem de çağdaş donanımlarla birlikte “online” olarak verilmesi planlanan bir yerleşke olma özelliği taşıyor. Yerleşkenin yer aldığı bölge çoğunlukla büro yapıların­dan oluşuyor. Var olan yapı da bu tek tip, betonarme ızgara strüktürle biçimlendirilmiş, konvansiyonel, plaza yapılarından bir tanesidir.

Yapı kabuğu ve plan şemasıyla tipik bir büro olan yapı, strük­türünün geniş açıklıklar geçen niteliği sayesinde, iç mekânda esnek müdahalelere olanak tanıyor. Ancak çok katlı olması, üniversite yerleşkesi programının gerektirdiği süreklilik ve ya­taylık nedeniyle karşıtlık oluşturuyor. Bu bağlamda önerilen proje ise, üniversite yapısının tek düzlemdeki akışını katlar ara­sında kesintisiz olarak yeniden oluşturma düşüncesi üzerinde temellenmiş. Bunun yanısıra, üst ölçek­ten başlayıp yapı ölçeğine gelen bu tek tip, sınırlandırılmış ve ön tanımlı hali kır­mak, deyim yerindeyse “kutunun dışın­da düşünmek” hedeflenmiş. Proje kap­samında koridorlar yapının artık alanları olarak değil, okulun en fazla kullanılan, ortak alanları olarak ele alınmış. Ayırıcı duvarların çizgisel ifadesiyle ise kesin­tisiz, tek bir kat sürekliliğini oluşturmak hedeflenmiş.

Mekânsal organizasyon bağlamında or­tak kullanım hacimlerini genişletebilmek ve yapının içindeki dolaşımın kuvvetli bir bütünsellik içinde akışının sağlanabil­mesi adına, yüzeylerin yerçekimiyle olan ilişkisi yeniden ele alınmış. Ortogonal ız­gara ile zıtlık oluşturacak şekilde biçim­lenen bu yüzeylerle yaratılan dinamik perspektifler ve mimari gramerle, kulla­nıcı algısının yapıya girildiği andan baş­layarak dönüştürülmesi ana unsurlardan biri olmuş.

Var olan ızgara strüktürün tanımladı­ğı katı sınırları aşmanın yolunu arayan projede; aslında her biri sonlu eleman­lar olan nesnelerin, ayrılmaz bir bütün oluşturması yoluyla çerçevenin ötesine geçilmesi hedeflenmiş. Bunu sağlamak amacıyla, çizgisel elemanlar olarak so­yutlanan aydınlatma elemanları, fizik ve matematikte “alan koşulları (field condi­tions)” olarak tanımlanan sistemi meyda­na getiren niteliktedir.

PROJE YERİ: Kozyatağı, İstanbul
TASARIM: Alper Derinboğaz
PROJE YÖNETİCİSİ: Şevki Topçu
TASARIM EKİBİ: Ozan Balçık, Daniele Ronca,Tevfik Saygın Özcan, Işıl Karabulut
İŞVEREN: İstanbul Bilgi Üniversitesi
İNŞAAT ALANI: 630 m²
FOTOĞRAFLAR: Büşra Yeltekin